In mijn portretten probeer ik meer te tonen dan slechts een goede gelijkenis. De kijker ook iets mee de geven over de mens achter het beeld. Een karaktertrek, een uitdrukking. Datgene waardoor je zegt “Ja, dat is hem of haar”.

Het uitdrukkingsvermogen wordt sterker als elke vorm van afleiding is weggenomen. Als er niets meer is wat kan beschermen of waarachter je kunt verstoppen. Communicatie beperkt en versterkt door slechts het lichaam.

Oefening baart kunst, en soms loopt het een beetje uit de hand. Een techniek die ik wil proberen, een effect welke ik najaag, of gewoon een uitdrukking. Sommigen verdwijnen in de de donkere krochten van mijn atelier, anderen niet.

Thema’s die me bezig houden, en me dwingen tot een vorm van expressie. Soms vormen beelden een veel beter medium dan woorden. Dat leidt weer tot een exploratie van het thema, de betekenis en uiteindelijk zelfreflectie.